Atapirikara.lk

මී පැණි පූජාව ඉහළ අග්‍රගණ්‍ය පූජාවක්. අතීතයේ අත්ථදස්සී නමින් බුදුන් වහන්සේ නමක් ලොවේ පහළ ව විශාල සඟ පිරිසක් පිරිවරාගෙන මහ මඟ වැඩම කළා මෙය දුටු එක්තරා උතුමෙක්

ඇල්වතුර වදනට ගෞරවයක් වශයෙන් පැන් යනුවෙන් සඳහන් කරයි. සිසිල් පැන් පූජාව, උණු පැන් පූජාව, එයටම ඖෂධ හෝ යමක් මිශ්‍ර කළ විට ගිලන් පස පූජාව වෙයි. උදේ කාලයේ ආහාර පාන පූජා කිරීම, හවස් කාලයේ

සත්ත්වයා යම්තාක් කාමයන්හි හා භවයෙහි ඇලී වෙසේ ද එතෙක් හේ දුකෙහි ය. ඔහුට දුකින් මිදිය හැකි වන්නේ ඒ ලෝභය නැති කිරීමෙනි. ආර්‍ය්‍ය සත්‍යයන් නො දක්නා වූ සත්ත්වයාට ඉතා ම හොඳ දෙය සැටියට ද ඉතා ම උසස් දෙය

කය වචනය දෙකෙහි සංවරය සීලයයි. එනම් කායික හා වාචසික වශයෙන් අයහපත් ක්‍රියාවලින් වැළකී යහපත් ක්‍රියාවල යෙදීමයි. නරක වචන කථා නොකර හොඳ වචන කථා කිරීමයි. ප්‍රාණඝාතය, අදත්තා දානය, කාම මිච්චාචාරය

තමන්ට අයත් දෙයක් පූජාවක් වශයෙන් හෝ තම අයිතිය අත්හැර අපේෂාවකින් තොරව දීම දානයයි. තමන්ට වඩා උසස් සීලාදී ගුණධර්ම වලින් යුක්ත අයට පරිත්‍යාග කිරීීම පූජා බුද්ධියෙන් දෙන දානයයි.

යානීධ භූතානි සමාගතානි – භුම්මානි වා යානිව අන්තලික්ඛෙ
සබ්බේ ව භූතා සුමනා භවන්තු – අථොපි සක්කච්ච සුනන්තු භාසිතං

පෙර දඹදිව වේසාලි නම් ඉතා සමෘද්ධිමත් නගරයක් විය. එහි රජවරු සත්දහස් සත්සිය සත්දෙනෙක් විසූහ. බොහෝ මනුෂ්‍යයෝ ද විසූහ. සත්දහස් සත්සිය සතක් ප්‍රාසාද ද එපමණම කූටාගාර උයන් පොකුණු ද විය.

එවං මෙ සුතං එකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජේතවනේ අනාථ පිණ්ඩිකස්ස ආරාමෙ, අථඛො අඤ්ඤතරා දේවතා අභික්කන්තාය රත්තියා අභික්කන්ත වණ්ණා කෙවල කප්පං ජෙතවනං ඔභාසෙත්වා යෙන භගවා